“Со 350. изведба на ‘Убавицата и ѕверот’ утревечер маркираме недвижно културно наследство по стандардите на УНЕСКО. Во 73 години историја на македонскиот театар, од 1945, ова е најизведуваната претстава во континуитет. Имало и пред неа, 346 пати е изведена ‘Чорбаџи Теодос’, 334 – ‘Болва во уво’, 262 -‘Сомнително лице’, но интересни се два факта, ниту една од овие наведени претстави кои биле со децении на репертоар, не стигнале до бројката 350 и ниту една не била изведувана во континуитет полни 20 години, со иста сценографија и костимографија, со иста екипа”, истакна театрологот Јелена Лужина

“Театарот за деца и младинци утревечер (12 декември) во 19 часот ќе ја изведе ‘Убавицата и ѕверот’ по 350. пат со што станува рекордно најиграна претстава во овој театар како и во театрите во Македонија. Претставата премиерно беше прикажана во 1998, на 6 февруари и 20 години активно се игра во овој театар со речиси комплетно иста екипа, и со истите костими“, рече Катарина Илиевска-Силјановска директорка на ТДМ.

“Режијата на претставата е на Димитар Христов, кој не е веќе меѓу нас, а текстот е на Игор Бојовиќ. Во премиерната изведба настапиле актерите Ана Левајковиќ Бошков, Игор Маџиров, Олгица Христовска, Тања Кочовска, Владимир Лазовски, Предраг Павловски, Драган Довлев. Сценографијата и костимографијата е на Александар Ношпал, музиката на познатиот композитор Славе Димитров, а кореографијата Александар Хаџиманов #, додаде Илиевска Силјановска која подоцна станала дел од екипата на местото на Олгица Христовска.

“Со 350-та изведба на ‘Убавицата и ѕверот’ утревечер маркираме недвижно културно наследство по стандардите на УНЕСКО. Во 73 години историја на македонскиот театар, од 1945, ова е најизведуваната претстава во континуитет. Имало и пред неа, 346 пати е изведена ‘Чорбаџи Теодос’, 334 – ‘Болва во уво’, 262 -‘Сомнително лице’, но интересни се два факта, ниту една од овие наведените претстави кои биле со децении на репертоар, не стигнале до бројката 350 и ниту една не била изведувана во континуитет полни 20 години, со иста сценографија и костимографија, со иста екипа“, истакна театрологот Јелена Лужина честитајќи му на ТДМ што успеале да ги зачуваат костимите и тие да го имаат истиот квалитет досега.

Зборувајќи за историјатот на претставата и на ТДМ Лужина посочи дека ‘Убавицата и ѕверот’ не е случаен проект и дека е важен бидејќи е прв проект на ТДМ кој се играл на оваа сцена. Таа воедно посочи дека актерите на ТДМ пред да настапуваат на оваа сцена играле на други сцени бидејќи немале сопствена. “Тие настапуваа по кина, домови за култура, во Универзална сала каде и беше инаугуративната претстава на ТДМ, а на ова место каде сега е театарот беше ресторан ‘Вардар’. Тогаш Љубомир Чадиковски, тогашен директорот на ТДМ со тогашниот министер за култура Слободан Унковски смислуваат трикче како од еден ресторан да се направи театар за деца“, додаде Лужина истакнувајќи дека тоа било чудо во македонската култура кое чинело речиси ништо, а кое резултира со традиција пред која сите треба да симнеме капа.

“Во овој театар, во неговата 28 годишна традиција немало подеми и падови, она што на сите театри им се случува. Овде секогаш има една константа на висок квалитет, одговорност, купишта публика и насмевка“, истакна таа посочувајќи дека претставата настанала кога Чадиковски го одбира писателот Игор Бојовиќ, кој има 28 година и не е славен како денес, и кој по порачка го пишува овој текст. Потоа тој го викнал и проверениот режисер Димитар Христов, композиторот Славе Димитров, кој направил оригинална музика, и Александар Ношпал, кој има 25 години и штотуку е вратен од Лондон од Школата за висока мода за да прави првпат во животот сценографија и костим.

“И тој прави костими како што учел во своето елитно училиште, по принципите на високата мода и затоа овие костими издржале 20 години. Ова е кроено, шиено, произведено и чувано по највисоките стандарди“, истакна таа посочувајќи и дека текстот кој го напишал Бојовиќ го преведува, препејува Петре М. Андреевски.

“Квалитетот на преводот се гледа во секоја реплика, а доволно е само да се слушне како се викаат ликовите како Скакулка, Оѕверен Ѕвер, Злобницата Волшебница, Најубавата меѓу најубавите, Цвеќарот Јован Јоргован… да се направи бајка од секој збор“, рече Лужина.

Актерката Тања Кочовска, пак, истакна дека таа како Скакулка и актерот Предраг Павловски како Таткото на Убавицата, ги имаат одиграно сите 350 изведби на претставта, а Ана Левајковиќ-Бошков, која ја игра Убавицата, посочи дека потребна е страст за да се игра на сцената на ТДМ и дека децата се најискрената публика.

Во 2019 ќе почне изградба на нов објект на ТДМ

“Идната година ќе се започне со изработка на проектната документација која ќе се заврши до крајот на мај, а до крајот на 2019 најверојатно ќе се започне со изградба на нов објект на Театарот за деца и младинци во централното градско подрачје#, посочи заменик-министерот за култура Владимир Лазовски. Директорката изрази желба новиот објект на ТДМ да го носи името на нивниот колега кој има настапувано во “Убавицата и ѕверот#, починатиот актер Игор Маџиров.

https://vecer.press/

“Стефановски е најзначајната појава во македонската повоена книжевност. Станува збор за писател од сосема друг ков. Горан не ги создаваше драмите, тој ги откриваше, исто како Блаже Конески, кој ја откри песната “Тешкото“, бидејќи таа веќе беше создадена“, рече академик Георги Старделов, посочувајќи дека за творештвото на Стефановски допрва ќе се пишува и допрва ќе се анализира неговото дело и она што го остави зад себе како драмски автор

“Не знаете да се чувате… живеете на вересија… ќе загинете по некои дупки… ќе ве изедат пајажини… Името ќе ви се затре, коренот ќе ви се запусти, трага нема да остане од вас! Солзи немам да ве исплачам колку сте за тажење!“ (Диво месо), ова е само една од репликите во драмите на Горан Стефановски, а кои засекогаш ќе останат запаметени како спомен на делото на големиот македонски драмски маг.

Со читање цитати и мисли на Горан Стефановски, со проекции на секвенци од неговите познати драми, видео и аудиопораки, телеграми со сочувство, со многу солзи и долг, неколкуминутен аплауз, македонската уметничка, академска и писателска јавност, денес, на комеморативна седница во Драмскиот театар-Скопје се збогува од големиот македонски драмски писател Горан Стефановски, кој на 66 години почина, на 27 ноември во Кентербери, Велика Британија.

Актери, академици, режисери, професори, писатели зборуваа за неговиот живот и дело, од неговото детство, љубовта кон театарот, неговата педагошка дејност, заминувањето во Велика Британија, неговото значење како македонски драмски автор, неговата меѓународна репутација, но и за неговите светови (домови – театарот, Македонија, Англија), неговата откорнатост, неговата носталгија и вечен сон за домот. Режисерите Паоло Маџели, Александар Поповски, Дејан Дуковски со видео и аудиопораки и писма, емотивно и со растреперен глас се простија од својот пријател, професор и ментор за кого ги врзуваат лични спомени и сеќавања, но за вечно да го паметат, бидејќи оставил голема трага во нивните животи, а академик Георги Старделов и Анета Дучевска, декан на Филолошкиот факултет “Блаже Конески“, пак, зборуваа за неговото значење како еден од најмаркатните современи македонски писатели.

“Стефановски е најзначајната појава во македонската повоена книжевност. Станува збор за писател од сосема друг ков, тој ја носи поетиката на побунет човек. Горан не ги создаваше драмите, тој ги откриваше, исто како Блаже Конески кој ја откри песната “Тешкото“, бидејќи таа веќе беше создадена“, рече академик Георги Старделов посочувајќи дека за творештвото на Стефановски допрва ќе се пишува и допрва ќе се анализира неговото дело и она што го остави зад себе како драмски автор. Старделов воедно посочи и еден дистих од Ацо Шопов, кој како што рече тој, повеќе се однесува на Горан Стефановски, а гласи “Откривајќи ја татковината, го открив светот, откривајќи го светот, ја открив татковината“.

Професорката и актерка Синоличка Трпкова, пак, зборувајќи за Стефановски потсети на една реплика во драмата “Црна дупка“, која ја објаснува желбата и сонот на нашиот човек за подобар живот, но посочи и за подготовката која таа, Стефановски и режисерот Слободан Унковски ја имале оваа година за втората “Бушава азбука“, која Стефановски ја крстил “Бушав буквар“. Таа истакна дека со Унковски ќе ја продолжат мисијата на описменувањето на македонските деца.

На комеморацијата присуствуваа неговиот татко, Ристо Стефановски, и неговиот брат, познатиот гитарист Влатко Стефановски, а телеграми со сочувство испратија и премиерот Зоран Заев и претседателот Ѓорге Иванов.

А неговите цитати од драмите “Диво месо“, “Лет во место“, “Хај-фај“, “Дупло дно“, “Тетовирани души“, “Црна дупка“, “Лонг плеј“, неговите мисли за животот, за копнежот, вистината, сонот, јавето на македонскиот човек, како да ја сечеа душата на секој од присутните во салата, одекнуваа во темнината, тие кажаа се!

И затоа Драмски со право се збогува со Стефановски со зборовите: “ Наш Горане, не можеме да бидеме поголеми од тебе во зборот и затоа ќе те повикаме тебе со твоја реч: “ Уште си тука, зад кулиси, само излезен на пауза. Кажи ни – дека нема смрт!“

www.vecer.press

“Земја во која не се стигнува“, првиот македонски мјузикл за деца во кој играат деца, по текст на Оливера Николова, а во режија на Виолета Џолева, премиерно ќе се прикаже на 9 декември (недела) со почеток од 19 часот во Театарот за деца и младинци. Музиката, или 15-те песни во мјузиклот, се компонирани пред 55 години од Александар Џамбазов, музички продуцент е Александар Митевски, а музички аранжер Дамир Имери. Кореографијата е на Кренаре Невзати, а костимографијата на Елена Дончева.

“Ова е прв детски музикл во историјата на овој театар“, вели Катарина Илиевска- Силјановска, директорка на Театарот за деца и младинци која настапува во мјузиклот заедно со актерите Драган Спасов – Дац како гостин од МНТ и Мартин Јорданоски. Децата, пак, кои глумат, играат и пеат во претставата, а избрани на аудиција од 130 учесници, се Јован Петровски, Лука Златков, Петар Златков, Михаил Николовски, Александар Грчев, Јован Дукмеџиев, Ена Исмаили…

Како што истакна Џолева, потребно е само да се вратиме 55 години наназад и да видиме колку сме имале сериозни творци, автори и врз основа на нашата традиција да продолжиме да го правиме она што знаеме да го работиме. “Традицијата не почнува од нас, туку од нашите предци и тоа треба да го надградиме. Со овој мјузикл на еден начин ги реинкарниравме Џамбазов и Николова. Денес веќе никој не пишува радио драми, драми за деца, музика за деца… Се се прави наменски, исклучиво за фестивали, нема текстописци за деца. Ова можеби ќе биде поттик да почне повеќе да се твори за деца“, рече Џолева. Зборувајќи за дејството во претставата таа открива: “Во ‘Земја во која не се стигнува’ има пет момчиња кои се нездоволни и поаѓаат во чудна земја…и го измислуваат чичко Се“.

За актерот Драган Спасов – Дац, пак, ова е трета претстава која ја игра во Театарот за деца и младинци, по „Силјан штркот шанца“ и „Кралот кускуле први“. Како што посочи тој, во неа, заедно со пет момчиња бараат подобра земја за живеење. За процесот на работа, тој истакна дека бил несекојдневен бидејќи по подолга пауза работи со деца.

Од ТДМ посочија дека за претставата од Министерството за култура биле доделени половина од парите кои биле побарани, а упатија и апел до надлежните за обезбедување на поголема сцена за овој театар.