Month: February 2018

 

Турската телевиска станица „Tek Rumeli“ годинава за првпат ја организираше манифестацијата „ Најдоброто од Румелија“. По тој повод имаа испратено анкетни прашалници до 570 Балкански асоцијации за тоа кои се нај добрите Балкански турци. На гала вечерта во Истанбул организирана од Tek Rumeli tv присуствуваа најпознатите лица од естрадата на Турција и воедно беа прогласени нај добрите балкански турци:

 

Роден 14 декември 1952 г. Ораново, Народна Република Бугарија

Починал 3 февруари 2018 г. (65 г.) Софиja Bугарија

Активни години 1979 г.

Значајни роли Буланов „Лес“, Тезата во “Сон на летната ноќ“, Осип во „Ревизор“

Николај Кимчев е бугарски театарски и филмски уметник од Благоевградска театар, познат е од десетици улоги во театарот, учествувал во некои бугарски филмови, и пејач на авторски македонски песни.

Биографија

Роден е во декември 1952 година во штала на куќата на неговиот татко во Ораново, подоцна се спои со Симитли. Како млад, тој покажа љубов за глума на сцената. Тој сака да ги рецитира песните, да пее и забавува пријатели и роднини. Во 1979 година дипломирал Витиз Крустјо Сарафов. Таму го усовршил и го развил својот талент во актерската класа на професорот Димитрина Гурова. Од 1 јули 1979 година до неговата смрт Николај Кимчев е во трупата на Благоевградска театар “Никола Вапцаров”, како за кратко е и негов директор.

Има многу улоги што ги игра на сцената на Драмскиот театар Никола Вапцаров.

Забележан е како талентиран актер од режисер како Иванка Грбчева, Људмил Стаиков, Борислав Пунчев, Веселин Бранев, Сергеј Комитски, Дочо Боджаков и други кои му доверат улоги во своите филмови.

Почина на 3 февруари 2018 година во Софија во болница Пирогов по едномесечна кома како резултат на тешка мозочно крварење.

Николај Кимчев беше и остана осведочен пријател на Македонија и на македонскиот театар, за што сведочат многуте професионални и приватни посети на нашата земја, а најчест гостин беше на ФКТ “Ристо Шишков“, во Струмица, каде една година беше и член на стручното жири.

Театарски улоги

• Манчо Вагарджиев во “Верахелец”

• Буланов во Лес

• Тезата во “Сон во летната ноќ”

• Алексеј во “Оптимистичка трагедија”

• Миша Земцов во “Суровите игри”

• Јусуф во “Чудо”

• Животот во “мајстори”

• Драгоданоглу во “Облека Витоша”

• Стамболов во “Големината и падот на Стефан Стамболов”

• Димитар Генерал на “Последна вечера на Ѓаволски ѓакон”

• Лазар Лазарица, Иследникот во “Судот на правдата”

• Спилберг во “Каролина Небер”

• Претседателот во “Храброст и љубов”

• Еди во “Разделен со љубов”

• Авел во “Играта на животот и смртта во пепелта”

• Орган во Тарту, Доктор Ран во Нора

• Кошница во “Инспектор”

• Станчо Квашников во “Слабобогинџи” и многу други.

Учество на филмот

• Мртвите – 1981 година

• Плима на нежност – 1983

• Големата игра (1983), 6 серија (Большая игра) (СССР / Бугарија) – Ернесто, телохранител на Грацио и жена му фрау фон Валецки

• На патеката на капетанот Грант – ( “Во побарав мајсторот Грант”) (1985), 7 серии – СССР / Бугарија

• Време поделено – 1988

• Градоначалник, градоначалник – 1990 – Марин

• Бронзена лисица – 1991 година

• Материјални докази – 1991 – Трет ловец

• Нацртање – 1993 (серија 7) – кралот Фердинанд

• Војвода – 2016 година

 

Бесмртна песна – писмо од мртвиот глумец

” Ако ти јават дека сум умрел, тогаш, во тебе нешто ќе посиви. На трепките магла, на усните ќе долета сива прашина.

Дали некогаш мислите што значи да се умре?

Каде тоа исчезнува човекот?

Што е тоа, што секогаш го брка од тука?

Ве молам. Немојте да одите на гробишта, гробиштата се најцрниот панаѓур. Грд театар, а ти не си за таков театар. Каде нема срце и оган, каде владее млитав ред, каде нема ни врисок, ни песна, ни аплауз. А крајот секогаш се знае.

А еве, што ќе биде?

Илјадници шарени риби ќе ми пливаат, во окото. Коработ ќе ме покрие, земјата исто така. А јас за тоа време ќе летам. Високо. Високо….

Знаеш нели дека, сум за театари, полни со срце и оган. Театри каде што никогаш не владее ред. Каде има и песни и врискање и аплауз. И крајот не се знае однапред!

За тој момет целосно живеев, тоа најдобро знаев да го правам.

Ако ти се јават дека сум умрел?

Не верувај им, јас тоа не го можам.

На оваа земја, само на кратко наминав, да ти намигнам. После мене да остане трепетлива трага. И затоа не биди тажна, многу ми е важно за тебе да останам онај истиот будалест, а чудесно драг.

Ноќе кога ќе го погледнеш небото, и ти намигни ми мене. Тоа ќе биде тајна, за инает на сите изминати дни. Кога ќе видиш на небото комета да зацрвени, Запамети! Тоа сум јас сеуште оној истиот, шашав.

Летам и живеам!!! ”

Актерот Небојша Глоговац / 1969 – 2018 / е еден од најпознатите театарски и филмски ликови од Србија, почина вчера, по кратка и тешка болест во Белград. На матичната сцена во ЈДП – Београд, опстојуваше повеќе од две децении играјќи улоги од сиот светски и домашен репертуар. Почнувајќи од “ Големиот грабеж “ од Џо Ортон во режија на Дејан Мијач. Па, се до последната претстава одиграна на 13 Декември одигран минатата година, а се работеше за “ Хамлет “ од Шекспир.

Соработувал со најзначајните режисери од овие простори, меѓу кои се и македонските Слободан Унковски и Александар Поповски,

На филмското платно се појавува во фимот “ Вуковар, една приказна на Бора Драшкович“, а првата главна улога ја има во “Убиство со предумисла“ на  Горчин Цветановиќ.  Следуваат улогите во култните “ До коска “  “ Небесна јадица “, “  Буре барут“ , “ Кога ќе пораснам ќе бида Кенгур “, “  Утре наутро “,  “ Кругови “, и десетици други. Соработувајќи ос режисерите. Рајко Грлиќ, Горан Паскајљевиќ, Љубиша Самарџиќ и многу други.

Глоговац се смеат, не само за еден од водечките на својата генерација, тука и за еден од највлијателните актери во историјта на српоскот глумиште. За што сведочат и најголемите театарски и филмски награди во Србија.

е трагичен момент не само за уметноста во Србија, туку и пошироко во регионот, бидејќи и кај нас во Македонија како и на поширокиот балкански простор, Глоговац беше присутен не само на филмското платно и тв екраните, така и со своите претсстави, како кај нас и пошиоко.

Голем поклону до тебе голем Актеру!

Наше Театарче