Нина, приказна за мене и Нина Симон

  • ДРИТРО КАСАПИ – РЕЖИСЕР

    2004: Народно позориште – Сараево, Босна и Херцеговина:
    премиерна постановка на драмата Ревизор     од Николај Васиљевич Гогољ.

    Дипломира на отсекот за театарска режија на Факултетот за драмски уметности во Скопје (1999). Уметнички директор е на Детскиот театарски центар.
    Селективна театрографија    : Златни лисја (1997); Роберто Зуко (1999); Утрешниот рај (2000).
    Режии надвор од Македонија    : Euralien-Asylum од Горан Стефановски (Интеркулт, Стокхолм, Шведска, 1998); Лас Вегас од Филис Наги

    Нина, приказна за мене и Нина Симон
    во Јунити театар, Ливерпул премиерата беше на 29 Октомври
    Нина, приказна за мене и Нина Симон, моментално во Јунити театар нуди
    една поинаква перспектива на наследството на Нина Симон и е
    просто кажано извонредна пертстава.
    cats-kasapi
    Во режија на овој перформас/претстава стои Дритеро Касапи од Македонија, а веќе подолго време работи и живее во Шведска
    Нина Симон. Пеачка. Артистка. Борец за слобода. Активистка.
    Реакционерка и некои можеби би рекле/ќе речат револуционерка. Некои
    можеби ќе речат дека неjзиниот живот не вреди само да се проучува, туку
    да се апсорбира, да се вдише и издише како и другите би
    можеле да имаат корист.
    Дека нејзината музика беше инспиративна, восхитувачка и – во еден
    историски период кога се водела сурова борба против граѓанските права не
    само во САД туку насекаде во светот – храбра е неоспорно и
    неизбришливо.
    Факт е и дека остави траен печат на оние што ја слушнаа, a дека остави
    своја трага и врз Жозет Бушел – Минго, a тоа е очигледно од моментот кога
    стапува на сцената како Жозет до моментот кога повторно ја напушта –
    доловувајќи една блескава, срцепарателна изведба на дел од прекрасните
    песни на Нина Симон – се уште како себеси.
    Тоа е нештото што се истакнува во оваа претстава со песни. Во ниеден
    момент не се обидува да го имитира оригиналот туку зборува за Жозет и
    нејзините искуства додека растела со Нина Симон во позадина и настаните од нејзиното минато запишани на табла.
    Да, на моменти е провокативна и на моменти е нелагодна за гледање.
    Одлично. На моменти е непријатна тема, но квалитетниот театар треба да
    предизвика нелагодност. Да не натера да мислиме. Да не натера да ги
    процениме другите, исто така, како што се проценуваме себеси. Тоа е
    нештото што Нина почнува да го прaви и токму тоа го постигнува.
    Изведувањето на песните – и брилијантното музицирање на музичарите
    даваат одлична подлога со Бушел Минго која цело време професионално ја
    одржува контролата. Погледнете го ѕидот на сцената десно додека таа ја
    пее „ I love you Porgy“ и пробајте да се убедите дека сенката на Нина е таа
    што го води уметникот напред, а не самата Нина. А што се однесува до
    „Mississippi Goddamn“, суштината би требало да се провери како
    прашање на добросостојба и сигурност.
  • Со осветлување и сценографија што одговараат на било која продукција на Вест Енд, вклопувајќи се подеднакво и каде што треба и каде што не треба, изведба на која што тешко дека некаде и некогаш некој ќе може да и парира, Нина: Приказна за мене и Нина Симон зрачи со стил од прв до последен момент.
    http://www.purplerevolver.com/